Festiwal Historyczny i nie tylko - kwiecień 2025 w kulturze

Kwiecień nadchodzi! A wraz z nim kolejne wydarzenia kulturalne i historyczne. Bo właśnie wydarzenie historyczne zdominuje ten miesiąc - to III Głogowski Festiwal Historyczny. Odbędzie się w pierwszy weekend kwietnia. Rozpocznie się w piątek Galą Głogowskiej Nagrody Historycznej, a w sobotę i niedzielę będzie wiele wydarzeń rekonstrukcyjnych.

Co poza tym? Miejska Biblioteka Publiczna zaprasza na popołudnia z "Arte po polsku" we wtorki oraz na kolejne spotkanie dyskusyjnego Klubu Książki.

We wtorki odbywają się w Klubie Mayday "Wtorki z Historią". Z powodu rozpoczynającego się remontu wykłady zostają przeniesione do Teatru im. Andreasa Gryphiusa. Pierwszy wykład odbędzie się 8 kwietnia.

W Klubie Garnizonowym w kwietniu odbędzie się kolejna premiera Teatru PIERWIASTEK Z NAS.

A w Szkole Muzycznej I i II stopnia im. F. Liszta w najbliższą sobotę Dzień Otwarty. Warto skorzystać.

To tylko niektóre z licznych propozycji. Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowym planem Miejskiego Ośrodka Kultury:

Międzynarodowy Dzień Teatru 2025

Dziś Międzynarodowy Dzień Teatru!

Święto obchodzimy od 1962 roku. Zostało ustanowione z inicjatywy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego na upamiętnienie inauguracji  w Paryżu, 27 marca 1957 roku, Teatru Narodów – festiwalu, podczas którego spotkały się zespoły z obu stron żelaznej kurtyny. Dlatego Dzień Teatru obchodzony jest 27 marca.

Stałym elementem obchodów tego święta jest orędzie, które wygłaszają wybitne osobistości teatru na zaproszenie MIT. W tym roku autorem orędzia jest Theodoros Terzopoulos – wybitny grecki reżyser i dramatopisarz. (Tłumaczenia na j. polski dokonała Julia Mark na zlecenie Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego.Tegoroczne orędzie jest ważnym głosem na temat znaczenia i roli teatru we współczesnym świecie:

"Czy teatr może usłyszeć sygnały SOS wysyłane przez dzisiejsze czasy, w świecie zubożałych obywateli, zamkniętych w celach wirtualnej rzeczywistości, zagubionych w dusznej prywatności? W świecie zrobotyzowanych istnień uwięzionych w totalitarnym systemie kontroli i represji obejmującym wszystkie aspekty życia?

Czy teatr jest zaniepokojony niszczeniem środowiska, globalnym ociepleniem, poważną utratą różnorodności biologicznej, zanieczyszczeniem oceanów, topnieniem lodowców, wzrostem pożarów lasów i ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi? Czy teatr może stać się aktywną częścią ekosystemu? Teatr zauważa od wielu lat wpływ człowieka na planetę, ale nie radzi sobie z tym problemem.

Czy teatr troszczy się o kondycję człowieka, jaka kształtowana jest w XXI wieku, w którym jednostką manipulują interesy polityczne i ekonomiczne, sieci informacyjne i opiniotwórcze korporacje? W którym media społecznościowe z jednej strony ułatwiają komunikację, z drugiej stanowią dla niej doskonałe alibi, zapewniając niezbędną bezpieczną odległość od Innego? Wszechobecne poczucie lęku przed Innym, odmiennym, Obcym, dominuje w naszych myślach i działaniach.

Czy teatr może stać się laboratorium współistnienia różnic za cenę lekceważenia otwartej rany?

Krwawiąca rana wzywa nas do rekonstrukcji mitu. Jak to określił Heiner Müller: „Mit jest agregatem, maszyną, do której można podłączać wciąż nowe i nowe maszyny. Dostarcza on energię, dopóki narastające przyspieszenie nie wysadzi w powietrze kręgu kultury”; i dodałbym – kręgu barbarzyństwa.

Czy reflektory teatralne mogą rzucić światło na społeczną traumę, zamiast zwodniczo oświetlać same siebie?

To pytania, na które nie ma ostatecznych odpowiedzi, ponieważ teatr od wieków istnieje i trwa dzięki pytaniom bez odpowiedzi.

Pytania te prowokuje Dionizos przechodząc przez miejsce swoich narodzin, mijając scenę starożytnego teatru, kontynuując w milczeniu swoją uchodźczą podróż poprzez krajobrazy wojny, dzisiaj, w Międzynarodowym Dniu Teatru.

Spójrzmy w oczy Dionizosa, ekstatycznego boga teatru i mitu, boga, który łączy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, dziecka narodzonego dwukrotnie, z Semele i z Zeusa, wyraziciela płynnych tożsamości, kobiecej i męskiej, gwałtownej i łagodnej, boskiej i zwierzęcej, pomiędzy szaleństwem a rozsądkiem, porządkiem i chaosem – akrobaty na granicy życia i śmierci.

Dionizos stawia fundamentalne pytanie ontologiczne: „O co w tym wszystkim chodzi?”, pytanie, które popycha twórcę w stronę coraz to głębszego badania korzeni mitu i wielu wymiarów zagadki człowieka.

Potrzebujemy nowych sposobów narracji, by pielęgnować pamięć i kształtować nową etyczną i polityczną odpowiedzialność, która pomoże nam uwolnić się z rozmaitych form dyktatury współczesnego średniowiecza.

Theodoros Terzopoulos"

Co roku również Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI zaprasza wybitnego reprezentanta polskiego teatru do napisania polskiego orędzia. W tym roku przygotowała je Irena Jun – wybitna aktorka i reżyserka:

"27 marca na całym świecie obchodzony jest Międzynaroodowy Dzień Teatru; święto wszystkich Artystów, Rzemieślników i Pracowników Teatru. To święto Publiczności. Bo istotą teatru jest spotkanie z Wami, tu i teraz.

Dzisiaj jest nasze święto.

Teatr idzie z nami. Wierzymy, że jesteśmy w nim widziani, słuchani i rozumiani.

Przechodzimy przez sceny stare i nowe. Może trzeba by powiedzieć „młode”, bo to młodość najgoręcej marzy w teatrze i o teatrze.

Teatr idzie z nami. Nie jesteśmy sami, są z nami wybitni twórcy teatru amatorskiego, a także Ci, dla których teatr jest miejscem poszukiwań nowej formy wypowiedzi artystycznej.

Jestem dumna z teatru w Polsce, w którym znaleźli miejsce artyści z Ukrainy i Białorusi. Mamy poczucie wspólnoty w dzisiejszym świecie, który sam z siebie staje się teatrem tragicznym.

Teraz, kiedy waży się nasze bezpieczeństwo, musimy odważnie przeciwstawiać się agresji, brutalności i głupocie. Bądźmy solidarni ze wspólnotą artystów – obywateli świata.

Teatr idzie z Tobą i ze mną przez czas. Idą z nami wielcy bohaterowie teatralni, dramatu polskiego i światowego. Idziemy w przyszłość. To brzmi dumnie, bo wiara w siłę teatru jest jak klejnot naszej kultury, wyobraźni, pracy, naszego rozumu i serca.

Bo nie jest ś w i a t ł o, by pod korcem stało,

Ani s ó l z i e m i do przypraw kuchennych,

Bo piękno na to jest, by zachwycało

Do pracy; praca – by się zmartwychwstało.

To fragment Promethidiona Cypriana Kamila Norwida, który dedykuję Wszystkim Ludziom Teatru."

Wyjście 2025 - pięć zespołów na scenie Klubu Mayday

Wyjście - noc alternatywna 2025 to wydarzenie, które wszystkim na pewno na długo zapadnie w pamięć. Dużo nowych, interesujących artystów, sprzyjająca i duża publiczność to rzeczy, które sprawiły, że akurat TO wyjście było tak wyjątkowe. Nocka Alternatywna to praktycznie zawsze mieszanka różnych alternatywnych stylów muzycznych. Nie inaczej było w tym przypadku.

Zespół Dead Silence zagrał dla nas bardzo przyjemny i wciągający, wręcz psychodeliczny koncert. Nie było w nim czuć ciężkości death metalu, którym grupa się definiuje. Myślę, że mogła to sprawić przepiękna melodyjność wykonywanej muzyki i genialna oprawa wizualna autorstwa Jakuba Wantuły a także organizatora całego tego zamieszania, czyli Aleksandra Czyż.

Panorama - równie świeży i tutejszy projekt. Chłopaki bardzo mocno inspirują się alternatywnymi nurtami lat 80, skupiając się szczególnie na rewolucji nowofalowej. New romantic, synth pop - inspirację z każdego z tych nurtów da się usłyszeć w Panoramie. Ich brzmienie charakteryzuje także futuryzm czy industrializm. Składają się na to nie tylko surowe syntezatorowe brzmienia, ale również bardzo charakterystyczny wokal dodający bardzo dużo charakteru komputerowym kompozycjom.

Pajda - a tak właściwie Krzysztof Bochenek i jego solowy projekt, nazwany – jak śmiem twierdzić – od nazwiska autora, pokazała nam, co może zdziałać jeden artysta na scenie. Powiem szczerze, że byłem zaskoczony jakością oraz ilością energii zawartej w utworach Pajdy, gdy usłyszałem je spod sceny. Zamykając oczy człowiek wyobrażał sobie cały zespół muzyków dających z siebie wszystko i ocierających pot z czoła, a gdy je otwierał, widział tylko jednego basistę otoczonego elektroniką. Pajda gra muzykę alternatywną, aczkolwiek idzie bardziej w kierunku metalu/hardcoreu, chociaż przez jego kompozycje przewijają się również rzeczy stricte improwizowane czy melodyjne.

Innocent Spell - ostatnia grupa zasilająca szeregi artystów Wyjścia 2025 była bardzo ciekawym zakończeniem wieczoru. Ich ciepłe, otulające, wręcz bajkowe brzmienie przypominające shoegaze, gotyk, dream pop czy soft rock w bardzo komfortowy i naturalny sposób zamknęło event pełen energii ziejącej ze sceny i wręcz zmuszającej publikę do ruchu. Zespół gra już trochę czasu i to widać. Ich kompozycje są pełne i przemyślane, ale nie męczące ani przytłaczające. Myślę, że nazwa zespołu bardzo trafnie określa muzykę przez nich graną.

Projekt, którego jestem największą częścią, pozwoliłem sobie zostawić na koniec. Neve – nazwa, którą każdy wymawia inaczej i nikt nie wie, co znaczy. Chyba pora się z tym już po prostu pogodzić. Gramy bardzo energicznie, melodyjnie i porywająco, choć dążymy do jeszcze trochę innego brzmienia i nurtu w muzyce. Naszymi głównymi inspiracjami są zespoły takie, jak Deftones czy Black Sabbath, aczkolwiek dążymy do nieco cieplejszego i harmonicznego brzmienia niż oni. Można powiedzieć, że nasz charakter cały czas się kształtuje. Jesteśmy trójką młodych i zapalonych do działania chłopaków. Jednak nasze ambicje są wsparte również masą doświadczenia – każdy z nas jest bardzo obyty w muzyce i grze na swoim instrumencie. Na Wyjściu zagraliśmy zarówno swój materiał, jak i parę bardzo znanych – w szczególności wśród młodszej części publiczności – coverów, na co zareagowali bardzo pozytywnie.

Zapraszam do sprawdzenia twórczości każdego z w.w. artystów w internecie na takich serwisach, jak bandcamp, soundcloud, youtube czy spotify. Zapewniam, że jest na czym zawiesić ucho.

To wydarzenie było jednym z ostatnich zorganizowanych w Klubie Mayday z powodu nadchodzącego remontu, i myślę, że było to bardzo honorowe i pozytywne zakończenie pewnego etapu związanego z tym miejscem. Ludzie już dawno nie bawili się tak dobrze i licznie, jak na tym wyjściu, więc uśmiech na twarzach mieli również organizatorzy, którym za piękne i profesjonalne przygotowanie i przebieg wydarzenia bardzo dziękuję w imieniu swojego i wszystkich innych zespołów grających na Wyjściu - nocy alternatywnej 2025.

Jakub Jarosz

II Głogowski Festiwal Piosenki Kresowej już za nami!

19 marca 2025 wTeatrze im. Andreasa Gryphiusa odbyła się Gala Finałowa Głogowskiego Festiwalu Piosenki Kresowej. Organizatorami Festiwalu są Głogowska Edukacja Kresowa, Zespół Szkół Ekonomicznych, Szkoła Podstawowa nr 13.

Na scenie Teatru zaprezentowali się finaliści konkursu wyłonieni poprzez przesłuchania przez jury nadesłanych nagrań wideo.

Finaliści są z Głogowa, z Jaczowa, z Radwanic i z Bolesławca. Według organizatorów zgłosiło się około 30 uczestników, czyli około 10 uczestników więcej niż w ubiegłym roku. Nie dziwi takie zainteresowanie piosenką kresową, bo wielu mieszkańców naszych ziem to potomkowie tych, którzy przybyli z Kresów. A budujące jest, że młodzi chcą pielęgnować tradycje przodków.

W wyniku finałowych przesłuchać zostali wyłonieni laureaci:

Kategoria soliści klas 4- 6

    I miejsce - Lena Łuczyńska

    II miejsce - Jagoda Pytlewska

    III miejsce - Hanna Kowal

Kategoria soliści klas 7- 8

    I miejsce - Varvara Fytsyk

    II miejsce - Maja Pilch

    III miejsce - Eliza Rosińska

Kategoria soliści szkół ponadpodstawowych

    I miejsce - Wiktoria Eliaszewicz

    II miejsce - Nikola Ziomek

    III miejsce - Aleksandra Urban

Kategoria zespoły i chóry młodzieżowe

    I miejsce - Zespół wokalno- instrumentalny z SP 14 Głogów

    II miejsce - Zespół Akolada z Bolesławca

    III miejsce- zespół Kwiatuszki z Bolesławca

Kategoria zespoły i grupy folklorystyczne, dorośli

    I miejsce - zespół Jaczowiacy z Jaczowa

    II miejsce - zespół Swojacy z Radwanic

    III miejsce - zespół Lwowscy Bardowie

Organizatorzy zapowiadają już kolejną edycję Festiwalu.

Życzymy powodzenia!

"Jeden Bolesław" - szósta głogowska moneta okolicznościowa

Gloria Artis dla Janusza Owsianego